دکلمه باصدای خودم
همیشه از یه جایی به بعد آدما در جواب همه چی میگن:بی خیال...
وقتی ازش میرسی: چرا سراغی از من نمیگیری؟
میگه:بی خیال...دنیا دو روزه!
میگی:چرا تنهایی؟
میگه: مقصد خاکه!
وقتی به وبلاگش سر میزنی بالاش نوشته "خدایا خسته ام" اما غم و غصه هاشو پشت نقاب بیتفاوتیاش قایم میکنه!...
میسوزه...ولی میگه بی خیال!
عاشقه...ولی میگه بی خیال!
یه روز میاد و به زور ازت حلالیت میطلبه
میپرسی:چرا؟؟؟!
میگه:آدم که از فرداش خبر نداره...
بریده... ولی میگه بیخیال!
تا حلالش نکنی دست از سرت برنمیداره و تو تو دلت میگی "آخه تو که جز خوبی کاری نکردی. این تویی که باید منو حلال کنی"
این جور آدما عاشقن...
از مدل عاشقای بلاتکلیف!
خیانت نکردن اما...
دلشونو به یه کوچه, یه آدرس, یه عکسی که خیلیم واضح نیس... و در نهایت به اسم یه دانشگاه خوش کردن!
اینا فرشتن...
توروخدا اگه یکی شونو دارید تو رابطه اذیتشون نکنید... تنهاشون نذارید... داغون میشن!
اینا خیلی پاکن...
دکلمه باصدای خودم
.
.
.
.
نظرات شما عزیزان:
